ÇOĞALAN ZAMAN

Bir anne,

Televizyonda yemek programı izlerken,
Bir yandan ayağında bebegini sallıyordu.Ağızında güzel bir ninni vardı.
Bebeğine güzel bir patik örüyordu,birşeyler düşünerek.
Şaşkınlıkla "ne yapıyorsun " diye sordum.
"Zamandan çalıyorum " dedi.
Düşündüm ki:Çocuklarımız için artırıp,çogaltacağımız vaktimiz mutlaka olmalı.

TEMBİH

Çocuklar kötüyü hayal bile edemezler,

Bu yüzden yol ortasında oynarlar,

Balkon köşelerinde gezerler,

Herkesin verdigi şekeri alırlar,

Bazı cocukları bir ömür tembihlemek gerekir.

ÇABUK BÜYÜYEN ÇOCUKLAR

Etrafımızda ne kadar küçük adamlar ve küçük kadınlar var.

Çocukluğunu yaşayamadan büyümüş minik insanlar. Boyundan büyük yüklerin altında eziliyorlar. Bir de bizim kendi ellerimizle özenerek şımarttığımız küçük adam ve küçük kadınlar var. Onlar ise yaşından önce herşeye ulaşıp, erken yaşta olgunlaşıp, büyümüş de küçülmüş bir hal alıyorlar. Halbuki ikisinin arası bir çocuk nesli yetiştirebilsek en doğrusunu yapmış olacağız.

NUMARACI ÇOCUK

Geçen gün rastladım,tanıdıgım bir cocuk sırf annesi onunla ilgilensin diye hasta numarası yapıyordu.Nasıl mı anladım?Çocugun gözlerinde bir oyun.Ve bende cocukken aynı oyunu oynardım.Birde o cocuk zekamla annemi kandırdıgımı zannederdim.

BİR COCUK GÖZÜ

Bir cocuk gözü gibi olsa gözlerimin içi
Başka ne isterim ki..
İçinde hep yıldız olsa durmadan ışıldasa..
Yıldızını kaybeden çocuk bulur mu yeniden.
Bulsa da, eskisi gibi
Olur mu çocuk yeniden.

PORTMANTODAKİ ADAM

Çocukken babamın paltosunun gölgesini hırsız adam sanırdım. Yorgan altından korka korka bakardım. O siyah paltolu adam beni bir yıl izledi. Ben bir yıl korktum. Ta ki, babam paltosunu kapıcıya verinceye kadar...

ÇOCUK CESARETİ

Çocukken atladığım merdivenleri, yükseklikleri görünce gözüm korkuyor

Galiba o zaman bende şimdi olmayan bir şey vardı...

CAHİL CESARETİ

Özlem Duyduğumuz Çocukluğumuz

Siz de benim gibi çocukluğunuzu özlüyor musunuz? Peki çocuklarınızın yüzüne her bakışınızda küçükken oynadığınız oyunlar aklınıza geliyor mu? Uzun süren özlem dolu hayallere dalıyor musunuz?

Evet artık ay dede bizi takip etmiyor. Oyuncak bebeklerle uyumuyoruz. Tahtadan atlara binmiyoruz. Kocaman gerçeklerin içinde kaybonulca aklımıza gelen tek şey çocukluğumuz.

Gelin onlar için bir kalıcı bir şeyler yapalım. Onlar gülsün oynasın üretsin. Biz de onlarla beraber hem eğlenelim, hem yeniden öğrenelim. Onların eserleri de birer anı olarak kalsın...