Siz de benim gibi çocukluğunuzu özlüyor musunuz? Peki çocuklarınızın yüzüne her bakışınızda küçükken oynadığınız oyunlar aklınıza geliyor mu? Uzun süren özlem dolu hayallere dalıyor musunuz?
Evet artık ay dede bizi takip etmiyor. Oyuncak bebeklerle uyumuyoruz. Tahtadan atlara binmiyoruz. Kocaman gerçeklerin içinde kaybonulca aklımıza gelen tek şey çocukluğumuz.
Gelin onlar için bir kalıcı bir şeyler yapalım. Onlar gülsün oynasın üretsin. Biz de onlarla beraber hem eğlenelim, hem yeniden öğrenelim. Onların eserleri de birer anı olarak kalsın...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder